Kobieta. Polka. Lublinianka. Aktorka. Córka. Żona. Matka. 163 centymetry wzrostu, 55 kilogramów, 35 lat, kolor włosów blond, długie, lekko falowane. Bez nałogów, bez uprzedzeń, bez powiązań politycznych. Niezależna. Wolny człowiek. Artystka. Szczęśliwa. Bez kompleksów i fobii, bez manii wielkości i zaniżonej samooceny. Optymistka, pełna nadziei i nakierowana na cel. Idealistka, kochająca ludzi, świat, naturę, lasy, morza, rafy koralowe, góry, wodospady, z wielką wiarą w człowieka i sprawiedliwość, w indywidualizm, ale bez naiwności i przesady w tym względzie. Zaintrygowana aktorską techniką Meisnera, pracą z wyobraźnią, naturalnością i autentycznością bycia na scenie, ale potrafi również grać formą, ciałem i animować lalki. Aktorstwo jest jej życiem i miłością od pierwszego wejrzenia.
BYŁAM…
Byłam pilną studentką aktorstwa, lubiącą niezależność i poświęcenie dla pracy artystycznej, bo to oznaczało dla mnie wolność. Mogłam w każdej chwili spakować plecak i wyjechać na przykład na warsztaty do Londynu. Poszukiwałam metody dla siebie, aby móc grać autentycznie i zaangażować się na sto procent w relację z drugim człowiekiem na scenie.
JESTEM…
Jestem szczęśliwą matką i żoną, absolwentką Akademii Teatralnej. Aktorką z zamiłowania, posiadającą artystyczną duszę, pragnącą działać i zgłębiać tajemnicę tkwiącą w drugim człowieku, uwielbiającą pracować, poszukiwać i eksperymentować w pracy nad postacią. Robię to, co kocham i podążam głosem serca, co daje mi poczucie spełnienia. Doświadczenie macierzyństwa nauczyło mnie też mocniej stąpać po ziemi. Zyskałam dużo wewnętrznej siły i samozaparcia. Teraz mogę śmiało powiedzieć, że jestem silną kobietą. Dużo pracuję, nadal dużo się szkolę, poznając coraz to nowsze techniki pracy aktora nad rolą. Stworzyłam też swój własny spektakl pt. „Niesamowite przygody skarpetek”, na podstawie książki Justyny Bednarek. A seria filmów krótkometrażowych „Treny” Jana Kochanowskiego w reż. Damiana Bieńka, z moim udziałem w roli Matki Urszulki, zdobywa coraz to nowe nagrody na festiwalach filmowych, co mnie bardzo cieszy.
BĘDĘ…
Będę dalej rozwijać się i pracować w swoim zawodzie, mądrze łącząc obowiązki rodzinne z pracą zawodową oraz rozwojem aktorskim i osobistym, gdyż cenię sobie równowagę. Pragnę zagrać dużą rolę w filmie fabularnym i w dobrym serialu, najlepiej komediowym oraz wydać pierwszą polskojęzyczną książkę, poświęconą aktorskiej technice Meisnera.
Jako polska aktorka najlepiej czuję się w rolach dramatycznych, ale potrafię także stworzyć ciekawą i zabawną rolę komediową, co zawsze bardzo mnie intryguje. Zawsze staram się grać na wysokim poziomie, niezależnie od tego, czy jest do duża czy mała rola. Lubię pracować, angażując się w pełni w to, co robię. Dlatego cały czas tak intensywnie rozwijam swój warsztat aktorski, porównując różne techniki i wyciągając z nich to, co dla mnie najlepsze. Bogata edukacja aktorska wykształciła we mnie przede wszystkim dużą autentyczność emocjonalną i szacunek do partnera na scenie, z którym zawsze staram się być w prawdziwym kontakcie i tworzyć bogatą emocjonalnie relację. Dużo czasu poświęcam też budowaniu i kreowaniu postaci, starając się przygotować jak najobszerniejszy research na ten temat.